Άρτι αφιχθείς απ' τη μυστηριώδη νήσο μας, μετά από δύο εβδομάδες ξεκούρασης, το βασικότερο που θα ήθελα να πω είναι ότι ο Σεπτέμβρης, τουλάχιστον στις αρχές του είναι ένας πολύ καλός μήνας για διακοπές.
Το παραπάνω έχει να κάνει κυρίως με την μετάβαση στο νησί η οποία γίνεται σαφώς πιό απρόσκοπτα μια και δε χρειάζεται να αγχώνεται κανείς με εισιτήρια κλπ, μια και απ' οποιαδήποτε άλλη πλευρά κι αν το δούμε (φαγητό, nightlife, κοσμοπλημμύρα σε παραλίες, κλπ), το νησί είναι ήδη πολύ ήσυχο. Άντε, ας κάνω μια εξαίρεση για την εύρεση θέσης παρκαρίσματος στην παραλία, όπου με λίγο παραπάνω κόσμο αποτελεί πρόβλημα.
Ησυχία λοιπόν. Η Ιθάκη με τα κανονικά της, τα casual ρούχα, όχι την βραδινή τουαλέτα του Αυγούστου αλλά ούτε και με το ξεφτισμένο τζην του χειμώνα. Η μόνη παραφωνία στη διαμονή μου εκεί ήταν οι τελευταίες αυτές μέρες όταν ο καιρός χάλασε, ψύχρανε και η θάλασσα δεν σε τραβούσε εκτός κι αν ήσουν χειμερινός κολυμβητής.
Φέτος προσπάθησε να επισκεφθώ 1-2 ταβέρνες που δεν είχα ξαναεπισκεφθεί ώστε να εμπλουτίσω τις παραστάσεις μου μια και η επανάληψη είναι μεν μητέρα της μάθησης αλλά και της ανίας. Πολύ καλή εντύπωση μου άφησε μια ταβέρνα στον Σταυρό, η "Πέτρα", η οποία ανήκει σε μια οικογένεια που διατηρεί και κρεοπωλείο ακριβώς δίπλα. Ο πατέρας μου τους γνώριζε από παλιά, όταν ο παππούς μου τους είχε πουλήσει ένα γάϊδαρο (μιλάμε για μια άλλη....τελείως διαφορετική πραγματικότητα). Ομολογώ πως το κρέας ήταν απ' τα καλύτερα που έχω φάει εδώ και αρκετό καιρό και εσυγκρίνετο μόνο με ότι βίωσα σε μια κατ' εξοχήν κρεατοφαγική περιοχή, το Καρπενήσι. Εύγε.
Το Χρυσό Βατόμουρο πάει σε ταβέρνα στις Φρίκες. Φρίκη η δουλειά. Ανούσιο, άνοστο το φαγητό, μου ξανάφερε στο νου το μέσο όρο του νησιού πριν βγουν μπροστά 2-3 καλά εστιατόρια που άνοιξαν τελευταία. Δεν καταλαβαίνω, τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια δεν έχουν βαρεθεί? Μου κάνει εντύπωση η χαμηλή ποιότητα και δυστυχώς δεν πρόκειται να το παλέψω πάλι για εκεί προτού ανοίξει κάποιος καινούριος. Βαρέθηκα τόσα χρόνια να πηγαίνω εκεί με την προσμονή ότι κάτι μπορεί να έχει αλλάξει και να απογοητεύομαι πλήρως.
Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε επίσης η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ξακουστό Γυμνάσιο της Ιθάκης, το περίφημο Ναυτικό Γυμνάσιο. Θα επανέλθω με κάποιες φωτογραφίες αλλά προς το παρόν, το μόνο που έχω να πω είναι "Ντροπή!".
Ντροπή επίσης και σε όσους επιμένουν να κοροϊδεύουν τους Θιακούς και να υποβιβάζουν τόσο αυτούς όσο και τους τουρίστες που επισκέπτονται την Ιθάκη με το να τους αναγκάζουν να υπομένουν την ταλαιπωρία του ταξιδιού μέσω των παντελώς ακατάλληλων υποδομών των λιμανιών στο Βαθύ και τον Πίσω Αετό. Κι όπως σωστά ανάφερε εφημερίδα του νησιού, δε μπορεί στην Κεφαλονιά να πέφτει χρήμα και να φτιάχνονται ντόκοι, μαρίνες και δε συμμαζεύεται, ενώ στην Ιθάκη μένουμε στο Βαθύ του 1960 και στον Πίσω Αετό όπου ο κόσμος στοιβάζεται κάτω από ένα κιόσκι σαν τα γίδια στο μαντρί, προσπαθώντας να βρει λίγη σκιά! Αίσχος!
Για να κλείσω κάπου εδώ, καλώς σας βρήκα και πάλι. Οι φωτογραφίες θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες.
