Σάββατο 24 Ιουλίου 2010
Νερό.
Νεράκι απ' τη βρύση, ένα όνειρο ζωής που θα το περιγράφουν μια μέρα οι απόγονοι μας σε ένα έπος που θα ονομάζεται "Η Οδύσσεια του Νερού".
Μία φορά την εβδομάδα πλέον το νερό στο νησί. Ανύπαρκτος σχεδιασμός, κάκιστοι χειρισμοί, για τους οποίους θα επανέλθω μόλις μάθω νέα κατόπιν της συγκέντρωσης/συζήτησης που αναμένεται να γίνει στο νησί για το θέμα οσονούπω.
Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010
Aκρίβεια
Ελέω κρίσης, οι κρίσεις για τις τιμές (πρέπει να) είναι αυστηρότερες.
Η (πολυ καλή ομολογουμένως) βάφλα με δύο μπάλες παγωτό στο αγαπημένο στέκι της κόρης μου δίπλα στο Century, κόστισε 6μιση ευρώ, λιγότερο μεν απ' τα Haagen Dazs εδώ στην Αθήνα αλλά για Βαθύ Ιθάκης και με απλώς ανεκτού επιπέδου παγωτό, θεωρώ ότι ήταν ακριβά.
Στο νεότευκτο μεζεδοπωλείο στο λιμάνι, η ατμόσφαιρα πολύ καλή λόγω της πετυχημένης διακόσμησης και της καλής μουσικής επένδυσης, αλλά το φαγητό, τουλάχιστον αυτό που παραγγείλαμε, με κακή σχέση τιμής-αξίας. Μια πολίτικη σαλάτα όχι στα καλύτερα της και μάλιστα σε μακρόστενο πιατάκι κάτω των 20 πόντων μήκους, 5μιση ευρώ. Η φάβα που παράγγειλα, σε πιατάκι λίγο μεγαλύτερο απ' του καφέ (δε θυμάμαι τιμή αλλά φτηνή δεν ήταν). Η ποικιλία κρεατικών για 2 άτομα ήταν σε καλύτερα επίπεδα κι από τιμή στα 14 ευρώ. Το ψωμί παγωμένο. Εν ολίγοις, τέτοιες τιμές, ούτε στο Γκάζι.
Ψυχραιμία παιδιά. Οι καιροί είναι δύσκολοι, βοηθήστε λίγο τον κόσμο να κάνει διακοπές. Πιθανόν μερικοί να μη δίνουν δεκάρα μια και η πληρότητα όπως διαπίστωσα για το αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι υψηλή αλλά μην το παρακάνουμε. Δε μπορεί άλλοι, πολύ πιό τουριστικοί προορισμοί να βάζουν νερό στο κρασί τους και η Ιθάκη που μόλις τα τελευταία χρόνια ανακαλύπτεται απ' τον κόσμο, με το μέτριο ακόμη επίπεδο τουριστικής αξιοποίησης και υπηρεσιών, να συνεχίζει στο επίπεδο προηγούμενων ετών. Ψυχραιμία λοιπόν και κυρίως σεβασμό στον Έλληνα.
Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
Bενζίνη.
Τιμή βενζίνης στα 1.728-1.729 ευρώ/λίτρο. Την ίδια στιγμή στο Καρπενήσι (απ' όπου άρχισε το ταξίδι μας φέτος) ήταν γύρω στα 1.58, ενώ στον Πειραιά στα 1.479.
Όποιος κάνει τουρισμό και μένει γύρω στη βδομάδα, μπορεί να τα καταφέρει χωρίς να βάλει ούτε σταγόνα. Άλλωστε, ο Αστακός αλλά και η Πάτρα είναι σαφώς φθηνότεροι τόποι πώλησης καυσίμων. Όσον αφορά τους ντόπιους, νά 'ναι καλά τα παπιά και τα αγροτικά.
Και σ' αυτό τον τομέα, το νησί είναι αρκετά "ριγμένο".
Μπάτε σκύλοι αλέστε...
Δέκα μέρες φέτος στο νησί. Θ' αρχίσω την καταγραφή των εντυπώσεων απ' το ακόλουθο περιστατικό το οποίο δεν τιμά τις Λιμενικές (και όχι μόνο) Αρχές :
Πρωί στην παραλία Μηνύματα, τη γνωστή ήσυχη, με τον όμορφο ίσκιο παραλία που επιλέγουν κυρίως όσοι έχουν μικρά παιδιά. Βλέπουμε σκαφάκι μόλις στα 30 μέτρα απ' την ακτή. Κοιτάζω να δω αν υπάρχει κάποια σήμανση και βλέπω μια κίτρινη σημαδούρα ένα δύο μέτρα πριν το σκάφος (προς την ακτή δηλαδή, άρα το σκάφος ήταν λίγο πιό έξω).
Καλώ το Λιμεναρχείο Ιθάκης. Ο διάλογος σχεδόν αυτούσιος :
"Παιδιά, έχει σκάφος εδώ στα Μηνύματα μόλις 30 μέτρα απ' την ακτή".
"Είναι μέσα ή έξω κύριε απ' τη σήμανση?"
"Φαίνεται να είναι λίγο απ' έξω αλλά τί σημαίνει αυτό ρε παιδιά? Ποιός έβαλε σήμανση τόσο κοντά στην παραλία?"
"Ο Δήμος Ιθάκης, εμείς δε φέρουμε ευθύνη".
"Καλώς, ευχαριστώ".
Μέχρι να πάρω το Δήμο, βλέπουμε ότι οι επιβαίνοντες στο σκάφος, κάτι ηλικιωμένοι ξένοι, έχουν βγάλει σαμπουάν και σαπούνια και ξεπλένονται απ' τη θάλασσα ρίχνοντας (φυσικά) όλα τα σαπούνια λίγα μέτρα απ' τα παιδιά μας.
Πυρ και μανία, ξαναπαίρνω το Λιμεναρχείο :
"Ρε παιδιά είπαμε, εντάξει, νόμιμοι οι άνθρωποι αλλά όχι και να πετάνε τα σαπούνια δίπλα στα παιδιά. Τόσους κολπίσκους έχει αυτό το νησί δε μπορούν να πάνε αλλού? Σας παρακαλώ στείλτε κάποιον να τους διώξει".
"Έρχεται το περιπολικό κύριε, είναι στις Φρίκες τώρα".
Όσο ήρθε κι η Τζούλια Αλεξανδράτου να μου κάνει αέρα, άλλο τόσο ήρθε και το περιπολικό.
Φωνάζω στους ξένους "Why don' t you go a little bit further to wash yourselves, we have kids here". Αρχικώς, οι ξένοι "φίλοι" μας με/μας έγραψαν στα κάκαλα τους και συνέχισαν να πλένουν τους βρώμικους πισινούς τους αλλά βλέποντας το εκ νέου θέατρο μου να κάνω ότι παίρνω τηλέφωνο και να τους δείχνω, κάπου προφανώς δε θέλησαν να το κουράσουν παραπάνω και έβαλαν μπροστά να φύγουν. "Don' t come back here again" φώναξα εκ νέου για να ακολουθήσει χειρονομία (δάχτυλον) από ένα ραμολιμέντο επιβαίνοντα του σκάφους ο οποίος προφανώς, θεωρώντας ότι μας κάνει χάρη που επισκέπτεται το νησί, θεωρεί ότι θα πρέπει να κάτσουμε να μας τον φορέσουν κιόλας. "Get the fuck out assholes" και ευτυχώς που δε μου πέρασε αμέσως απ' το μυαλό να τους πετάξω και πέτρα διότι θα το έκανα. Έφυγαν και πήγαν παραπέρα, προς τον Σχίνο.
Συνέχεια :
Λίγο αργότερα, άλλο σκάφος πλησιάζει κι αυτό κι ετοιμάζεται να φουντάρει. Ένα παληκάρι που μόλις είχε έρθει στην παραλία, βουτάει, κολυμπάει προς τα 'κει, τους λέει κάτι και φέυγουν. Πάω, του μιλάω κι αποδεικνύεται πως είναι λιμενικός. Για να μη μακρηγορώ, μου είπε πως εκείνη η κίτρινη σημαδούρα δεν ήταν σήμανση αλλά σημαδούρα βάρκας. Τα σκάφη έπρεπε να μην μπαίνουν καν στον κόλπο, να είναι δηλαδή σε μια απόσταση 200 μέτρα περίπου.
Συμπέρασμα :
Επειδή υπάρχουν και κακοί ξένοι, κακοί τουρίστες, οι οποίοι είναι ζώα ορθά και δεν ξέρουν πώς να φερθούν, θα πρέπει πρώτοι εμείς και κυρίως οι Αρχές να τους δίνουμε να καταλάβουν ότι το νησί δεν είναι ούτε Φαληράκι, ούτε Χερσόνησος, ούτε τίποτα. Επιτρέπεται να μην έχει σήμανση η πλέον δημοφιλής για τα μικρά παιδιά παραλία? Επιτρέπεται ο λιμενικός που μου απάντησε στο τηλέφωνο, να μην γνωρίζει εάν έχει σήμανση η παραλία και να με ρωτάει αν το σκάφος είναι πρό ή μετά αυτής? Επιτρέπεται (εάν όντως ισχύει) να μην έχει ευθύνη για τη σήμανση των ακτών η αρμόδια Λιμενική Αρχή αλλά ο Δήμος?
Άλλη περίπτωση κακού τουρίστα : Λίγες μέρες μετά, στην ίδια παραλία, τουρίστας έχει κατασκάψει μέρος της παραλίας μαζί με το γιο του. Τεράστια τρύπα, τόσο μεγάλη που πλέον αντί για άμμο βγαίνει χώμα το οποίο πέφτει στην παραλία και κάνει λάσπη. Λίγο πιό μακριά μου αυτός, μεταξύ μας παρεμβάλλονται αρκετοί Θιακοί απ' τους οποίους δε μιλάει κανείς. Οι γυναίκες τον κουτσομπολεύουν και τον βρίζουν αναμεταξύ τους, οι άντρες σφυράνε αδιάφορα. Σκέφτηκα να πάω να του μιλήσω αλλά κάπου αισθάνθηκα λίγο ηλίθιος. Για κάτσε ρε, παντού θα πρέπει να καθαρίζει για τον Ελληνάρα κάποιος άλλος? Δίπλα του περνάς ρε Θιακέ, γιατί δεν του μιλάς? Πιό δικό μου είναι το νησί που έρχομαι το πολύ δύο βδομάδες το χρόνο (κι ας κατάγομαι από 'κει) από εσένα που διαμένεις? Καλά να πάθετε φίλοι μου. Και του χρόνου με εκσαφέα να έρθει ο τουρίστας, να τον κοιτάτε να καταστρέφει το νησί.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)