Περί μετάβασης

Αποφασίσαμε κι αυτή τη φορά, όπως και τον Ιούλη, να πάμε μέσω Αστακού. Μεγαλύτερη μεν η ταλαιπωρία, αλλά σαφώς μικρότερο το κόστος, ακόμη και με τα 12,20 της γέφυρας, ακόμη και με την βενζίνη.

Το πρόβλημα ήταν ότι τελικά η ταλαιπωρία παραήταν μεγάλη :
Στην Εθνική Κορίνθου-Πατρών, το πράγμα πλέον έχει ξεφύγει απ' τα όρια του φαιδρού και αγγίζει το τραγικό. Σε πολύ μεγάλα κομμάτια της διαδρομής, υπάρχει μόνο μία λωρίδα κυκλοφορίας κι έτσι και πέσεις πίσω από φορτηγό ή από κάποιον βραδύνοο, τελείωσες κι εσύ και τα νεύρα σου. Ζητείται υπομονή απ' τους οδηγούς αλλά το κακό είναι ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα έπρεπε να ζητηθεί υπομονή κι απ' τους πονηρούς που εισπράττουν τα διόδια. 5,80 για έναν άκρως επικίνδυνο δρόμο ο οποίος έγινε 3 φορές πιό επικίνδυνος, ε άντε στο διάολο όλοι σας λαμόγια, αλήτες που το μόνο που σκέφεστε είναι η κονόμα.

Μετά από το μαρτύριο αυτό, αντιμετπίζεις ένα παρόμοιο στον επαρχιακό δρόμο μέχρι τον Αστακό που σε αποτελειώνει. Πέρασα στιγμές μεγάλης αγωνίας για το αν τελικά θα προλάβω το καράβι. Όντας κολλημένος πίσω από φορτηγά, και έχοντας κατά νου ότι το πλοίο έφευγε στις 12:15, έβλεπα τον υπολογιστή ταξιδίου να γράφει "αναμενόμενος χρόνος άφιξης 12:13 και με έλουζε κρύος ιδρώτας. Ευτυχώς, και μόνο λόγο του ότι όταν βρήκα ανοιχτό δρόμο το "πάτησα" αρκετά, κατάφερα και φτάσαμε γύρω στις 12:00.

Κοιτάζω να δω το καράβι το οποίο υποτίθεται έπρεπε να φαίνεται σχεδόν, τίποτα. Ρωτάω γύρω στις 12:10 την κυρία στα ταμεία για την ώρα άφιξης και μου απαντά καθησυχαστικά "τώρα έρχεται, θα φύγετε κανονικά". Αυτό βέβαια δε θα ήταν εφικτό ούτε με διακτινισμό αλλά δεν έδωσα περαιτέρω συνέχεια διότι δεν υπήρχε νόημα.

Το πλοίο έφτασε εντέλει 1 παρά, και φύγαμε γύρω στις 1, με 45 λεπτά δλδ καθυστέρηση. Στην Ιθάκη φτάσαμε όχι μόνο με την αντίστοιχη καθυστέρηση αλλά με ακόμη μεγαλύτερη, διότι μας πρόλαβε το "Κεφαλλονιά" του Στρίντζη και περιμέναμε άλλο ένα 10λεπτο έξω απ' τον Πίσω Αετό να ξεφορτώσει. Για τα πανηγύρια δλδ.

Κι επειδή το ερεύνησα (έχω τη δυνατότητα να βλέπω τις κινήσεις πλοίων μέσω AIS)όταν επιστρέψαμε Πειραιά, διαπίστωσα ότι καθημερινώς το ίδιο περίπου γινόταν, άρα το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η σοβαρότητα κάποιων έχει πάει περίπατο.

Στην επιστροφή, έκανα το λάθος να μη ρωτήσω αν το πρωϊνό δρομολόγιο που επιλέξαμε θα πήγαινε κατευθείαν στον Αστακό, κι αυτό διότι είχα μείνει στα δρομολόγια-ωράρια του Ιουλίου. Α ρε κακομοίρη, κούνια που σε κούναγε. Έφαγες και πάλι τη Σάμη στο κεφάλι, κι εκεί που ξεκίνησες 9:15 το πρωί, στον Αστακό έφτασες 12:50.

Συμπέρασμα 1: Για μία φορά το χρόνο, ίσως τελικά να είναι προτιμότερο να πληρώσει κανεις παραπάνω περνώντας 4 ποιοτικότερες ώρες σε ένα καλύτερο καράβι, παρά 3-3μιση σε ένα σαφώς υποδεέστερο και με την ανάλογη ταλαιπωρία στο δρόμο. Δεν ξέρω, αυτή τη στιγμή κι έχοντας ακόμη νωπή την ανάμνηση της ταλαιπωρίας, έτσι τα βλέπω.

Συμπέρασμα 2: Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν την Ιθάκη τελείως του πεταματού. Πολίτες β' κατηγορίας, παιδιά ενός κατώτερου Θεού, οι Θιακοί και όλοι οι ταξιδιώτες προς Ιθάκη, ταλαιπωρούνται σαφώς περισσότερο απ' τους Κεφαλλονίτες κι όσους εντέλει κατευθύνονται στον μεγάλο γείτονα. Νωρίτερα το πρωί απ' την Ιθάκη, αργότερα το απόγευμα ή το βράδυ η επιστροφή. Αναρωτιέμαι : Τόσο δύσκολο είναι πια να υπάρχουν εν μέσω τουριστικής περιόδου 2-3 δρομολόγια την εβδομάδα που να πηγαίνουν πρώτα στην Ιθάκη και μετά στην Κεφαλλονιά? Γιατί όχι? Γιατί ντε και καλά θα πρέπει η Ιθάκη, που τουλάχιστον στον Αστακό είναι σαφώς πιό κοντά απ' ότι η Κεφαλλονιά, να μην προτιμάται ποτέ σαν πρώτος προορισμός?