Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

Mύθοι της Ιθάκης Νο1 (Σωροί - Βραδιά του Γκιάφη)

Οι κάτωθι ιστορίες προέρχονται από την εξιστόρηση του Ιωάννη Λιβάνη ο οποίος με τη σειρά του τις έμαθε από τον πατέρα του, Επαμεινώνδα Λιβάνη, ή κατά την Θιακή διάλεκτο και Περαχωρίτικη παρατσουκλικήν, 'Παμεινώντα το Λαδά, ο οποίος δεν βρίσκεται πια εν ζωή.

Σωροί

Πάνω από το Περαχώρι, σ' ένα οροπέδιο του Nίου, κοντά στο Μοναστήρι του Ταξιάρχη (Ταξιαρχών), υπάρχει μία περιοχή που ονομάζεται Σωροί. Την ονομασία αυτή την πήρε -σύμφωνα με την παράδοση- από το εξής γεγονός :

Ήταν δύο συνέταιροι (σέμπροι) και καλλιεργούσαν μια έκταση με σιτάρι. Ο ένας εξ αυτών ήταν τυφλός. Όταν τέλειωσε η συλλογή του καρπού και αυτός συγκεντρώθηκε, έπρεπε να τον μοιράσουν στη μέση. Το μοίρασμα το έκανε αυτός που έβλεπε και έριχνε δύο φτυαριές στον δικό του σωρό και μία στου τυφλού συνέταιρου του, ενώ παράλληλα του έλεγε "βλέπεις σέμπρε?" και εκείνος απαντούσε "βλέπει ο Θιός" (ο Θεός).

Η διαδικασία αυτή συνεχίστηκε μέχρι την περάτωση της μοιρασιάς. Την τελευταία φορά που ρώτησε τον τυφλό και πήρε την ίδια αυτή απάντηση, ότι δηλαδή "βλέπει ο Θεός", έγιναν και οι δύο σωροί, τόσο αυτός του τυφλού όσο και αυτός του συνέταιρου του, πέτρα. Οι πέτρες αυτές, απέχουν η μία από την άλλη ελάχιστα μέτρα, έχουν το σχήμα του σωρού του σιταριού και η μία είναι διπλάσια σε μέγεθος της άλλης.

Ηθικόν δίδαγμα : Το άδικο ουκ ευλογείται.

(Στο σημείο αυτό, να προσθέσουμε ότι στο οροπέδιο που βρίσκεται εκεί κοντά, συνήθιζαν τα παιδιά του Περαχωρίου να πηγαίνουν ολοήμερη εκδρομή η οποία ξεκινούσε συνήθως από το Περαχώρι (το σχολείο ή/και άλλο κεντρικό σημείο) και μέσω μιας διαδρομής μέσω του κοινοτικού δρόμου (η παραλλαγή αυτού την οποία ακολούθησα και προσωπικά πριν χρόνια ήταν μέσω των μονοπατιών του δάσους) κατέληγε στην συγκεκριμένη τοποθεσία).

Βραδιά του Γκιάφη
Στην περιοχή της Μούντας (Πούντας), είναι το εκκλησάκι του Άη Γιάννη. Εκεί, το 1944, κατοικούσε ένα ζευγάρι γέρων κτηνοτρόφων με το επίθετο Γκιάφη. Μια βραδιά του χειμώνα, ένα πλοίο με το οποίο προσπαθούσαν να διαφύγουν οι Ιταλοί από την Κεφαλλονιά λόγω της σφοδρότατης κακοκαιρίας ναυάγησε κοντά σε εκείνο το σημείο, το οποίο είναι αρκετά απόκρημνο και βραχώδες.

Το πλοίο ήταν γεμάτο Ιταλούς και γλύτωσε μόνον ένας, ο οποίος βγήκε στην ακτή σε άθλια κατάσταση και περισυνελλέγη από το ζευγάρι. Αφού του έδωσαν καθαρά και στεγνά ρούχα, τον έδωσαν φαγητό και τον έβαλαν να κοιμηθεί. Η γριά (η σύζυγος) είδε ότι ο Ιταλός κουβαλούσε μαζί του αρκετά χρυσαφικά και νομίζοντας ότι αυτός κοιμάται λέει του άντρα της : "Δεν τον σκοτώνουμε να του πάρουμε τα χρυσαφικά?" Εκείνος απάντησε αρνητικά, λέγοντας :"Όχι γυναίκα, είναι αμαρτία". Ο Ιταλός, ο οποίος παρεμπιπτόντως όχι μόνο δεν κοιμόταν αλλά γνώριζε και ελληνικά, φυγαδεύτηκε τελικά στην Ιταλία και μετά την απελευθέρωση επέστρεψε στην Ιθάκη ανταμοίβοντας τους πλουσιοπάροχα για το καλό που του έκαναν.

Από τότε, όταν έχει πάρα πολύ κακό καιρό, στο Θιάκι λένε "χθες βράδυ είχε μια βραδιά, σαν τη βραδιά του Γκιάφη".

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007

Λεξιλόγιο 2 (Νόσοι-Θεραπείες)

Παρμένος : Παράλυτος.
Μαλίνο : Δυνατός πυρετός με αποτελέσματα εσωτερικά, ενίοτε και κοιλιακός τύφος.
Γυρίζει : Η μετάπτωση από μία ασθένεια σε άλλη (πχ "το κρυολόγημα του γύρισε σε περιπλεμονία").
Κουρλός : Τρελός.
Κουρλαίνομαι : Τρελαίνομαι.
bατσελάρω : Τρελαίνομαι (πχ "έκανε σωστή τη δουλειά του κ' έξαφνα εbατσελάρισε και τώρα τον έχουνε στη Gέρκυρα").
Σbαλιάρω : Τρελαίνομαι, μου στρίβει. Επίσης, κάνω λάθος.
Γλυκί : Σεληνιασμός (πχ "τον έπιασε το γλυκί του", δλδ σεληνιάστηκε). Μεταφορικώς, σημαίνει τον μεγάλο θυμό ή ότι κάποιος είναι νευρικός.
Γλυκιασμένος : Σεληνιασμένος, επιληπτικός (πχ "είναι γλυκιασμένος και κάθε τόσο τονε πιάνει").
Κουταβέλα : Ανάπηρο χέρι, άχρηστο από χτύπημα ή εκ γενετής (πχ "τού'δωκε μια γερή χτυπιά και τού'κανε το χέρι κουταβέλα").
Σγουbός : Καμπούρης.
Σγούba : Η καμπούρα (το εξόγκωμα).
Βεdερούγα : Σγούba
Μαλαφράντζα : Σύφιλη (πχ "πήρε στη Ρουμανία μια μαλαφράντζα κι' αποφτή στο τέλος εκουρλάθηκε").
Γαλλικά πάθη : Τα αφροδίσια γενικώς (πχ "ευτήνες οι ηθοποιοί είναι γιομάτες Γαλλικά πάθη").
Φαούρα : Φαγούρα.
Ρεdέρω : Κάνω εμετό.
Σερβιτσάλι : Κλύσμα.
Κλυστήρι : Kλύσμα επίσης.
Τριχοφάος : Tριχοφάγος.
Σκαροβλογιά : Βαριά μορφή ευλογιάς (θανατηφόρος).
Σκατζόχτικο : Βαριά μορφή χτικιού (φυματίωση).
Λιοbάρbαρο : Εϊδος καθάρσιου.
Λάδι : Στη συγκεκριμένη κατηγορία λεξιλογίου, συνήθως σημαίνει ρετσινόλαδο, καθάρσιο.
Αναούλα : Αναγούλα.
Λιθοπάτημα : Σπυρί στην φτέρνα, το οποίο καθώς λεγόταν έβγαινε από το πολύ περπάτημα. Για τον λόγο αυτό, η λέξη χρησιμοποιούνταν και μεταφορικώς για να δηλώσει ότι κάποιος κόπιασε (έτρεξε) πολύ για να φέρει εις πέρας μια δουλειά του (πχ "έβγαλε το λιθοπάτημα").
Κεφαλάργια : Κεφαλαλγία, πονοκέφαλος (πχ "έχω μια κεφαλάργια που θα μου φύη το κεφάλι").
Φουνdανέλα : Η λέξη βγαίνει από την ιταλική fontana (βρύση) και υποδηλώνει μια πρακτική που χρησιμοποιούνταν αντί εκδόριου και σύμφωνα με την οποία, το δέρμα ανοιγόταν σε ένα σημείο και έβαζαν μέσα ένα ρεβύθι, με αποτέλεσμα το σημείο να μένει ανοιχτό και να τρέχει υγρό συνεχώς (πχ "του βάλανε φουνdανέλα και τού'φυγε λίγο το κρυολόημα").
Ζούλισμα : Μόλωπας.
Πίνος : Ακάθαρτο, άπλυτο μαλλί ζώων το οποίο χρησιμοποιούνταν ως θεραπεία του ζουλίσματος.
Μαϊdανός : Το γνωστό χορταρικό που χρησιμοποιούνταν ως θεραπευτικό για όταν "σταματήσει το κάτουρο" (πχ "όταν σταματήσει το κάτουρο τ' ανθρώπου, κοπανίζεις μαϊdανό, το κάνεις κατάπλασμα και το βάζεις απάνου. Σε λίγο το κάτουρο κινάει μοναχό του").
Φτάρνισμα : Αναφέρεται απλώς ως δείγμα της εθιμοτυπίας που υπαγόρευε να θεωρείται "κακό" να συμβεί το βράδυ της Τυρινής. Για να φύγει το κακό, έσκιζαν το πουκάμισο αυτού που φτερνίστηκε.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

Γιδάκι



Ο πολύς ωραίος αυτός κόλπος κρύβει μία από τις καλύτερες παραλίες του νησιού, το Γιδάκι (με το κόκκινο βέλος και την ιδίου χρώματος γραμμή). Η δυσκολία της πρόσβασης κάνει την κατάδυση στα γαλαζοπράσινα νερά του ακόμη μεγαλύτερη ανταμοιβή, μια ανταμοιβή που έρχεται συνήθως μετά από 25-30 λεπτά πεζοπορίας μέσα από ένα μονοπάτι (η διαδρομή με κίτρινο) το οποίο αρχίζει από την δεξιότερη πλευρά του κόλπου του Σχίνου, φιδογυρίζει μέσα απ' τα πεύκα και τις ελιές μέχρι την κορυφή του λοφίσκου και κατόπιν κατεβαίνει προς το Γιδάκι. Εναλλακτικά, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα σκαφάκια που κάνουν την διαδρομή και έχουν σαν βάση τους το Βαθύ.

Η παραλία έχει χοντρό βότσαλο, ένα είδος χρήσιμο σε όποιον ενδιαφέρεται να το δουλέψει ως καμβά ζωγραφικής το οποίο απαντάται και σε άλλες παραλίες του νησιού (πχ στον Μάρμακα όπου επίσης δεν μπορεί να πάει αυτοκίνητο). Τα νερά βαθαίνουν σχετικά απότομα ενώ οι άνεμοι που επηρεάζουν την τοποθεσία είναι οι βόρειοι-βορειοανατολικοί.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Βέρντερ Βρέμης - Ολυμπιακός 1-3

Εκτός από την καταγωγή μας έχουμε στο πετσί μας τον τόπο που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε και την ομάδα που τον αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο τρόπο.

Τιμή και δόξα λοιπόν για την μεγάλη Ολυμπιακάρα, τη Θρυλάρα που κατάφερε με τον πλέον έντιμο και αντρίκιο τρόπο να πετύχει μια τόσο μεγάλη νίκη εναντίον μιας ομάδας που αποτελεί μία από τις καλύτερες της Γερμανίας.

Μπράβο σε όλους, μας έκαναν περήφανους. Μπράβο και στον Τάκη Λεμονή ο οποίος σε ανάλογους δικτυακούς τόπους έχει ακούσει τα μύρια όσα και από εμένα.

Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά και πάντα τέτοια.