Ο ΝΤΙΝΤΗΣ Ο ΚΟΥΡΕΑΣ

Αναπόσπαστος σύντροφος των σχολικών μας χρόνων ήταν ο Ντίντης ο κουρέας. Ένας καλοκάγαθος άνθρωπος που έκανε ότι μπορούσε να περισώσει από τα μαλλιά μας αφού οι συνεχείς επιθέσεις και εντολές καθηγητών και Γυμνασιάρχου ήταν ανελέητες! Σε γκρουπ ή μεμονωμένα, αποστολή στου Ντίντη για τα περαιτέρω! Μας ήθελαν με ένα τσουλούφι μπροστά σαν τα τραγάκια!

Το κουρείο του Ντίντη ήταν κάπου εκεί που είναι το Επαρχείο σήμερα και το σπίτι του δεξιά από του Σπαλιου όπως ανεβαίνεις για του Μπαρούνου με μια τεράστια κληματαριά μπροστά. Την πρόσεχε σαν τα μάτια του και τα σταφύλια στις σακούλες απο νωρίς! Κατά την διάρκεια της κουράς, μας εξέφραζε την περηφάνεια του αλλά και τον μεγάλο του καημό γι αυτήν : Περηφάνια για την ποιότητα και το μέγεθος των σταφυλιών «σαν παιδιά σας λέω» αλλά και αβάστακτο καημό γιατί δεχόταν συνεχείς και ανελέητες επιθέσεις στην κληματαριά από το αθάνατο δίδυμο Μάκη του Σμπερνή και Τσάντη!!!

Είχε λαβει ο Ντίντης τα μέτρα του! Έδεσε μια μεταξότριχα στην κληματαριά που κατέληγε σε ένα κουδουνάκι στο κεφαλάρι του κρεβατιού του! Έτσι, με το παραμικρό κούνημα κατά το κόψιμο των σταφυλιών, να ξυπνήσει! Αμ δε!!!Οι συγχωρεμένοι Μάκης και Τσάντης, πανύψηλα παιδιά, έπαιρνε ο ένας τον άλλον στον ώμο, κόβανε ανάλαφρα σταφύλια και δίνανε στο τέλος κι ένα γερό τράνταγμα στην κληματαριά και γίνονταν καπνός! Πεταγόταν ο Ντίντης με τα σώβρακα και το μόνο που του έμενε ηταν τα χαχανητά των διαβολάκων όπως ροβόλαγαν κατά κάτω και τα πειστήρια του εγκλήματος, οι ρόγες που είχαν πέσει κάτω!

Αυτό γινόταν κάθε βασανισμένο τέλος καλοκαιριού και φθινοπώρου για τον Ντίντη. Σταφύλι δεν έβλεπε και δεν έκλεινε και μάτι! Ανήσυχοι κι εμείς γιατί ήταν τρελλαμένος και νευρικός κι όπως καθάριζε με το ξυράφι τη σφαή μας μπορούσε να του ξεφύγει κι όλας! Έψαχνε απεγνωσμένα για λύση. Τελικά την βρήκε. Τον βρήκαμε μια μέρα ευτυχισμένο και σιγοτραγουδούσε. Η λύση ήταν με βάση τα σοσιαλιστικά ιδεώδη! 

Κάλεσε τον Μάκη και τον Τσάντη σε σύσκεψη με πρακτικογράφο! "Μάγκες μπράβο σας, μου έχετε αλλάξει τον αδόξαστο, λοιπόν αντί να σας κυνηγάω και να σας γεμίσω τον κώλο με σκάγια, συμφωνείτε να φυλάτε εσείς την κληματαριά και από τους άλλους επίδοξους μνηστήρες (υπήρχαν άφθονοι) και να μοιραζόμαστε τα σταφύλια"! Όπερ και εγένετο!Δώσανε τα χέρια κι έτσι επήλθε μ'αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο ανακωχή! Ηρέμησε και ο Ντίντης, ηρεμήσαμε κι εμείς από τον φόβο να χάσουμε από καμιά αδέξια κίνηση του νευρικού και θυμωμένου Ντίντη την σφαή μας! Θεός σχωρέσει και τους τρεις! Ωραίοι τύποι και μιας όμορφης, άλλης εποχής! 

Καλά να περνάτε.

Γιάννης Λιβάνης

Γραμματόσημα

Γραμματόσημα με την Ιθάκη απ' τα ΕΛΤΑ. Θετικό. Αλλά και ανούσιο για να το πανηγυρίζεις.
Επειδή προφανώς η ανάρτηση στο facebook δεν εκτιμήθηκε δεόντως από τους αχιούμορους (sic) και μη δεκτικούς σε κριτική που στελεχώνουν κάποιες ενώσεις, επανέρχομαι από τούτο το μετερίζι με τις προτάσεις μου για τα γραμματόσημα σχετικά με την Ιθάκη, όπως πραγματικά θα έπρεπε να είναι. Θεωρώ πως πρόκειται για μια σχετικά ολοκληρωμένη σειρά.

Προεκλογικά

Δύσκολο να μιλήσεις για εκλογές και να μην τσακωθείς. Όπως δύσκολο είναι να τα έχεις καλά με όλους, κάτι το οποίο δεν κατάφερα ποτέ.

Είναι δυνατόν να διατηρείς φιλικές σχέσεις ακόμη και με συγγενείς σου, όταν έχουν ζημιώσει τον τόπο και κατ' επέκτασιν και σένα? Θεωρώ πως όχι. Κι αυτό παρεξηγείται θεωρώντας ότι το ζήτημα είναι προσωπικό.

Γεγονότα :
- Αρκετές δημόσιες υπηρεσίες έφυγαν απ' την Ιθάκη και πήγαν στην Κεφαλλονιά.
- H Iθάκη έχει ακόμη ένα μέτριο Κέντρο Υγείας (δεν αναφέρομαι στους ήρωες γιατρούς).
- Η ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Πάτρα δεν υπάρχει πια. Με λίγα λόγια, αντί να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός και να βελτιώνονται οι συγκοινωνίες χάριν του τουρισμού και της ευζωίας των κατοίκων, τα πράγματα πήγαν και πάνε απ' το κακό στο χειρότερο.
- Νερό. Άνευ περαιτέρω σχόλιου.
- Έκπτωτος : Καλώς ή κακώς, ο τέως κρίθηκε ακατάλληλος απ' το ελληνικό κράτος και παύθηκε. Αναμφισβήτος εξευτελισμός για το νησί το οποίο όποτε εμφανίστηκε στα νέα ήταν για γραφικότητες του δημοτικού συμβουλίου.
- Υπάρχει μόνον ένας άνθρωπος που παλεύει για το νησί και τα συμφέροντα του. Κι αυτός δεν είναι ούτε η νυν δήμαρχος, ούτε η Ένωση, παρά μόνον μία άλλη γυναίκα την οποία δεν κατονομάζω ώστε να μη θεωρηθεί ότι κάνω προεκλογική προπαγάνδα/καμπάνια υπέρ κάποιου.

Εν κατακλείδι : Πού πα ωρέ Καραμήτρο? Τί το θες το δημαρχιλίκι πάλι? Να αποδείξεις τί? Να δείξεις τί και σε ποιόν? Τί καινούριο θα φέρεις? Τί καινούριο θα φέρετε οι υπόλοιποι που του βάζατε τρικλοποδιές ώστε μέσω του κακού για τον τόπο να τον διώξετε?

Ντροπή σε όλους όσοι συνέβαλλαν στα χάλια στα οποία έχει περιέλθει το νησί. Κι ευχές σ' όσους πραγματικά το αγαπάνε περισσότερο απ' τους εαυτούς τους και παλεύουν για τους συντοπίτες τους.

Αυτά.

ΓΙΑΤΣΟ ΚΑΙ ΑΓΕΡΑ

Σήμερα ξημερωθήκαμε με μπόλικο γιάτσο και αγέρα. Δεν μπροκάνει να ξεμυτίση κανένας να πάρει δυο ξύλα και τρέχουν οι ρουγκλιές απο τσι μύτες ποτάμι! Ούλοι σπαβενταρισμένοι και αλληλοισμένοι απο τσι σεισμούς δεν ξέρουνε τι να κάνουνε. Εχουνε μπαιλήση. Τα γερόντια κάθουνται κοντά στη χόβολη, φκιάνουνε ένα μπουκούνι νερομπάμπαλη και χαψά τη χαψά τηνε μασάνε! Κονιάζουνε εκεί δα γιατί το γιάτσο δεν αστειεύεται.

Τόμου καρδαμώσουνε και λάχει να περάσει κανένας μανάβης, παίρνουνε το τακουίνο τους και αγοράζουνε τα χρειαζούμενα. Αλλά εψές τσι γειτόνισας όπως ψώνιζε και ζορίστηκε τση έσπασε η μπουχλαστρίγια και είχαμε φανέστρες και ρεζιλίκια! Ο μανάβης ένα θελέσπη χέστηκε στα γέλια! Μετά το μπάμπαλο έβγαλε την κόρζα και το διάδωσε σε ούλο το χωριό !Το νεούτελο δε λογάριασε τα χρόνια και τα βάσανα της! Τους παράδες της όμως νόγαε να τσι βάλη στη πούρσα του ο αφορεσμένος!

Σας αφήνω τώρα γιατί η γάτα μου εσκροβοντίστηκε και δεν αφησε διάολεπάρτη!Είχε το ζούζουλο ανέβη πάνου στο νεροχύτη και γίνανε πιάτα και ποτήρια μελίδια!!

Γιάννης Λιβάνης
2/2/14

Ο Γιώργος του Αναγνώστη

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Μετά τους σεισμούς του '53, ερχόταν στο Θιάκι απο Κεφαλονιά, πότε με το Αγγέλικα πότε με το Γλάρος ή με καίκι ένας καλόγερος, ο Αναγνώστης. Έφερνε εικονίσματα, θυμιάματα, κλπ, γυρίζοντας όλα τα σπίτια και εμάζευε από τις γυναίκες ότι μπορούσε, λεφτά τρόφιμα κλπ. Μάλιστα λέγανε πως ηταν ψευτοκαλόγερος δεν ξέρω κατά πόσο ίσχυε ή όχι. Οι μεγάλοι όμως, επειδή όλο με τις γυναίκες νταραβεριζότανε, έβαζαν εμάς τους πιτσιρικάδες και τον πειράζαμε φωνάζοντας του από μακρυά «Αναγνώστη, Αναγνώστη, όπου εύρης τρύπα χώστη»!!! Αυτός μας κυνηγούσε πετώντας μας πέτρες! Βέβαια τρώγαμε και το σχετικό ξύλο από τις μανάδες μας μετά.

Αργότερα, ο Αναγνώστης έφερνε και τον γυιο του το Γιώργο μαζί του. Η ηλικία του ήταν γύρω στα 25 όταν πρωτοήρθε και συνέχισε για χρόνια να έρχεται και μόνος του. Πολλές φορές φορώντας και ράσο. Του Γιώργου του είχε λασκάρει λίγο η βίδα, μάλιστα λέγαν ότι το έπαθε από το πολύ διάβασμα! Μιλούσε άπταιστα την καθαρεύουσα και μπορούσε, αφού ανέβαινε σε περβάζια και γενικά σε ψηλότερα μέρη, να βγάζει λόγους με τις ώρες! Δεν πείραζε κανέναν και ζούσε με την βοήθεια του ενός και του άλλου. Είχε γίνει όμως ο φόβος και ο τρόμος των εμπόρων και των επιφανών Ιθακησίων διότι αν δεν τον βοηθούσαν, τους πέρναγε λεκτικώς γενεές δεκατέσσερις. Το αντίθετο αν τον ευεργετούσαν. 

Ανέβαινε λοιπόν κάπου ψηλά και άρχιζε : «Ατασθαλίαι Γεράσιμου Δρακάτου" ή "Εκμετάλλευσις πελατών υπό Ιωάννου Αρσένη». Δεν άφηνε κανέναν. Μαζεύονταν μικροί και μεγάλοι και τον χειροκροτούσαν! Καθαρεύουσα και όλα τα νομικά επιχειρήματα! Ήταν άριστα ενημερωμένος για τα συμβαίνοντα και οι πολλές αλήθειες του δεν ήταν καθόλου μα καθόλου αρεστές. Απορίας άξιον το ότι πήγαινε μπρος πίσω χωρίς να γυρίζει να βλέπει πίσω του! Δύο φορές τον είδα με τα μάτια μου να φθάνει με την όπισθεν στο χείλος να πέσει στη θάλασσα και την τελευταία στιγμή να σταματά και να προχωρά μπροστά, λες και είχε μάτια στην πλάτη!

Με την πάροδο του χρόνου όμως, για να βγάλει τους λόγους του επιζητούσε και ανέβαινε όλο και πιο ψηλά! Λασκάριζε η άτιμη η βίδα! Εφτιαχνόταν το κτίριο της Εθνικής. Είχε φτάσει πριν την σκεπή. Ήταν το τελευταιο σενάζι γύρω γύρω. Εσωτερικά είχε σκαλωσιές ακόμη! Ξαφνικά, στην κορυφή και πάνω στο σενάζι εμφανίζεται ο Γιώργης να περιδιαβαίνει πέρα δώθε χωρίς να κοιτά που πατά, ποτέ δεν πρόσεχε, και να σέρνει στα συνήθη θύματα τα εξ αμάξης! 

Ποιος λογάριαζε τώρα τι λέει, το θέμα ηταν πότε θα πέσει! Μαζεμένοι όλοι από κάτω παρακολουθούσαμε με κομμένη την ανάσα πότε θα πέσει ο Γιώργης! Πλάκωσε η Αστυνομία αλλά μόλις τον πλησίαζαν σ'αυτό το ύψος, επιτάχυνε το βήμα του και ήταν σίγουρο ότι θα πέσει! Σκέφθηκε ένας που πλησίασε κοντά του από την εσωτερική σκαλωσιά, έβγαλε ένα τάληρο, του το έδειξε λέγοντας του «Γιώργο αυτό είναι από το Δρακάτο»! Και ο αθεόφοβος σταματά τον λίβελο και αρχίζει : «Ευαιργεσία Γεράσιμου Δρακάτου»! Συνέχισε απτόητος, επαινώντας τα μέχρι πρότινος θύματα του, από τα δε χείλια του έβγαζε αφρούς ως συνήθως! Εν τέλει, αν και ακροβάτης θα έπεφτε, ο Γιώργος δεν έπεσε προς μεγάλη ανακούφιση των παρευρισκόμενων. Συνέχισε να έρχεται στο Θιάκι αλλά αφού πέθανε και ο πατέρας του, όλο και πιο αδύνατος και ρακένδυτος μέχρι που εξαφανίσθηκε στην λήθη του παρελθόντος. 

Αρκετοί θα το θυμούνται και πιθανόν να έχουν να συμπληρώσουν σ'αυτά που σας ανέφερα. Πάντως, η ρητορική του δεινότητα ήταν τόσο παροιμιώδης που καμιά φορά, αν ήθελαν να επαιν'εσουν κάποιον έλεγαν πως τα λέει σαν τον Γιώργο του Αναγνώστη!

Γιάννης Λιβάνης